TREŚĆ NAUCZANIA

Teorie doboru treści kształcenia (ujęcie historyczne):

             * Materializm dydaktyczny

             * Formalizm dydaktyczny

             * Utylitaryzm dydaktyczny

             * Teoria problemowo‑kompleksowa

             * Strukturalizm

             * Egzemplaryzm

SKRAJNOŚCI:

„PROGRAM – TREŚĆ PONAD CZŁOWIEKIEM” (por. szkoła tradycyjna)

albo „CZŁOWIEK BEZ PROGRAMU” (por. szkoła progresywna)

Treść nauczana powinna być:

                       – zgodna z rzeczywistością,

                       – powiązana z życiem,

                       – uporządkowana i podstawowa,

                       – nastawiona na przyszłość,

                       – systematyczna,

                       – powiązana wewnętrznie,

                       – dostosowana do percepcyjnych możliwości uczniów,

                       – otwarta na indywidualizację.

Układ treści:

                       – liniowy,

                       – koncentryczny,

                       – spiralny.

PLAN NAUCZANIA dla danego typu szkoły obejmuje pełny wykaz realizowanych przedmiotów, ich rozkład na poszczególne lata nauki, a także liczbę godzin nauczania każdego przedmiotu zarówno w pełnym cyklu pracy szkoły, jak i  w określonych klasach. Plan stanowi podstawę do opracowania programów nauczania poszczególnych przedmiotów (obowiązkowych i fakultatywnych).

PROGRAM NAUCZANIA jest uszczegółowieniem planu i ustala, jakie wiadomości i umiejętności (treści) oraz w jakiej kolejności uczniowie mają sobie przyswoić. Program nauczania składa się z: uwag wstępnych (cele nauczania danego przedmiotu), materiału nauczania (podstawowe informacje, pojęcia, prawa, teorie, ważne hipotezy itp.) oraz uwag o realizacji programu (formy organizacyjne, metody, środki).